Rozdział 3.

30.12.2012r., Londyn, mieszkanie Niall'a, perspektywa Leighton:
- Jakie masz plany na sylwestra? - usłyszałam Niall'a schodzącego na dół. Pewnie właśnie wstał, gdyż był w samych bokserkach, a jego fryzura na razie nie należała do Top 5 fryzur świata. Zjechałam moim wzrokiem trochę niżej. Gdy chłopak zorientował się, że patrzę się  na jego klatę, uśmiechnął się - na co ja zrobiłam się cała czerwona - i powiedział :
- Przepraszam, ale powinnaś się przyzwyczaić, ale jeśli chcesz to ja mogę iść się ubrać.
- Nie to twój dom, ja nie mam nic do gadania.
- Masz bo teraz jest też twój. Co chcesz na śniadanie? - spytał się biorąc ze stołu dzisiejszą gazetę, ja oczywiście siedziałam przed telewizorem jak to miałam w zwyczaju.
- No wiesz, tak w ogóle to ja jadłam śniadanie, a twoje stoi na blacie w kuchni.
- A co mi zrobiłaś?
- Popisałam się i zrobiłam....jajecznicę! - powiedziałam, pokazując zęby na co chłopak się zaśmiał.
- To dziękuję bardzo.
- Ja teraz przepraszam, ale idę pod prysznic.
- Oczywiście! - krzyknął Horan już z kuchni. Weszłam do mojego nowego pokoju i z szafy wyjęłam jeansy oraz czerwono - niebieską koszulę w kratę oraz bieliznę i poszłam do łazienki. Rozebrałam się, a brudne rzeczy włożyłam do kosza na pranie, które będę musiała dzisiaj zrobić. Wiecie, Niall to facet robił pranie raz na miesiąc. Nago weszłam pod prysznic i odkręciłam kurek, dzięki czemu z kranu poleciała gorąca woda, którą uwielbiam. Właśnie kończyłam golić prawą nogę, gdy ktoś zapukał do drzwi toalety.
- Leighton ty moja kochana ile tam będziesz jeszcze siedzieć?!
- Nie wiem. Jakieś piętnaście minut, a co?
- Nic, ale mam próbę.
- Jaką?
- Za pół godziny, muszę być w studiu.
- Ach no tak z twojego mieszkania do studia jest dwadzieścia minut drogi, więc myślę, że możesz wejść, ale nie patrz na kabinę prysznicową.
- Dobrze, jesteś wspaniała. - usłyszałam jak chłopak w czymś grzebie, prawdopodobnie w szafce.
- A nie widziałaś takiej białej koszulki z czarnymi napisami?
- Horan, mieszkam tu od wczoraj, ale chyba jest w szafie. - po chwili usłyszałam trzask, ach tak, to pewnie drzwi. Zakręciłam kurek i owinęłam się ręcznikiem. Nagle Niall wpadł do łazienki, zrobił się czerwony zresztą ja to chyba wyglądałam jak burak.
- Przepraszam.
- To ja przepraszam, chodzę jak bym była u siebie.
- Mówiłem Ci to już! Jesteś u siebie. - powiedział chłopak, podchodząc do umywalki, mijając mnie, otarł się swoim ciałem o moje. Przeszedł mnie przyjemny, nawet bardzo przyjemny dreszcz. Ooo, ktoś się w kimś zauroczył - powiedziałam sobie w myślach. Drugi dzień naszej znajomości, a przyzwyczaiłam się do Niall'a jak mało kto. Wzięłam wcześniej uszykowane ubrania i wyszłam z łazienki. Wchodząc do pokoju zdjęłam ręcznik, rzuciłam go gdzieś w kąt. Chwilę później, ubrana stałam przed lustrem, czesząc swoje włosy. Wyszłam z pokoju, Niall'a już nie było.Usiadłam na kanapie w salonie, telewizor nadal był włączony, leciał jakiś wywiad. Z małego stoliczka obok kanapy, wzięłam mojego laptopa. Szukałam, szukałam i znalazłam. Już wiem co będę robić w życiu.
 -----
Więc były trzy komentarze i dodaje. Miałam dodać wczoraj, ale ten teledysk...:D Emocje i wgl.:P
No i następny rozdział będzie z perspektywy Blake.:]
                                                            4 komentarze = następny rozdział:]